تردید یقینی

تقدیر، نه در رمل ، نه در کاسه ی چینی ست

                                              آینده ی ما دور تر از آینه بینی ست

ما هرچه دویدیم، به جایی نرسیدیم

                                   ای باد ! سرانجام تو هم گوشه نشینی ست

از خاک مرا برد و به افلاک رسانید

                                 این است که من معتقدم، عشق زمینی ست

یک لحظه به بخشایش او شک نتوان کرد

                                     با این همه ، تردید در این باره یقینی ست

 شادم که به هر حال بیاد تو ام، امّا

                                   خون میخورم از دست تو و باز غمی نیست